Over het geheel genomen heeft ons bos de droge zomers van 2018 en 2019 goed doorstaan. De sitkasparren zijn massaal gestorven, maar die hebben het nooit erg goed gedaan in het Nederlandse klimaat en in de bodem van de Biesterije.

Op sommige plekken in het bos hebben volwassen bomen het lastig: beuken, lariksen, douglas. Maar het lastig hebben is iets anders dan dood of stervend.

De eerste plek waar ik massaal sterfte zie onder jonge bomen is op de bult tussen de V1-lanceerplaats en het clubhuis van de Scouting. Hier staat een zeer gezond mengsel van grove den, lariks, berk, fijnspar, douglas, allemaal een jaar of vijf oud.

Ze staan langs de rand van een kleine open plek die in 2015 bewust is gekapt. Aan de zuidkant staat gesloten bos, dus deze jonge bomen staan hier in ideale omstandigheden: veel omgevingslicht, geen volle zon.

Toch zijn de lariksen massaal doodgegaan.