De noordelijke banaan (asimina triloba) draagt echt vrucht in onze streken. Dit exemplaar kwamen Arno en ik vandaag tegen in de Botanischer Garten Berlin.

De papau, zo noemen de Duitsers hem. Goed om te weten, want in Nederland zijn de kwekers en kenners nog niet echt op een consensus uitgekomen.

De struiken stonden op een grasveld in de volle zon en waren minstens 4m hoog en 3m doorsnee.

Ze staan in de Botanischer Garten Berlin, twee struiken van vier meter hoog en drie meter doorsnee.

Bij het Keetje heb ik twee kleine struikjes geplant, die nog geen vrucht hebben gedragen. Hoeft ook niet, maar het was voor mij wel een geruststelling om te zien dat deze Berlijnse struiken eind juli al vol hangen met vruchten van een aardig formaat.

De papau smaakt naar custard, appel, mango en banaan. Zeggen ze. Ik ben zo benieuwd!