Van deze joekel uit de Botanischer Garten Berlin heb ik een paar eikels meegenomen. Het is de Turkse eik (quercus cerris) een soort die in de Balkan veel voorkomt.

De Turkse eik kan qua habitat nog een flinke slag naar het noorden maken. Enerzijds vanwege klimaatverandering. Maar los daarvan kun je, op basis van de kaart hieronder en een beetje geïnformeerde fantasie, aannemen dat hij sinds de laatste ijstijd nog maar recent de oversteek over de Alpen (richting Tsjechië) heeft gemaakt en sindsdien in Centraal-Europa aan het uitbreiden is.

Afbeelding: huidige verspreiding van quercus cerris. Driehoekjes en kruisjes betreffen vermoedelijk losse exemplaren. Bron: Caudullo et al

In de Nederlandse bosbouw wordt nog heel voorzichtig gedaan over de kansen van deze soort in Nederland. Is het warme seizoen niet te kort? Kan hij wel tegen late nachtvorst? “Die boom blijft hier geheid klein en krom” zei één bosbouwer.

Ik ben niet zo voorzichtig over de kansen van deze boom in ons land. Ik heb mooie, gezonde, dikke en rechte exemplaren gezien in meerdere botanische tuinen van Wallonië tot Berlijn. Ik heb één keer twee eikels meegenomen en die zijn allebei uitgekomen. Ze staan al op de Biesterije.