Deze foto toont twee bomen: een feestelijk groeiende en een worstelende.

In 2021 hebben we op verschillende open plekken in het bos zowel linde (tilia cordata) als Amerikaanse tulpenboom (liriodendron tulipifera) laten aanplanten.

De lindes kozen we deels omdat we ze kennen als bodemverrijkers en vrienden van insecten (veel nectar). En omdat de hele bosbouwsector er enthousiast over is. Want linde heeft behalve al die goede functionele eigenschappen ook een onberispelijke afkomst: hij telt hier als inheems.

De tulpenboom daarentegen werd recent tot invasierisico verklaard. Hoewel je in Limburgse kolenmijnen de fossiele afdrukken van zijn blad kunt vinden, geldt de tulpenboom als exoot, omdat hij hier 2,5 miljoen jaar geleden werd weggevaagd toen de ijstijden begonnen.

Bij de aanplant in 2021 waren de exemplaren van linde en tulpenboom even groot: ongeveer tachtig centimeter. Nu, ruim vier jaar later, zijn de tulpenbomen tussen de 1 en de 6 meter hoog en blaken van gezondheid.

De lindes zijn nu ofwel dood, ofwel 1 meter hoog en treurig bebladerd.

Lindes zijn leuke bomen, echt waar. Maar als ze in ons bos zoveel moeite hebben om te overleven, ondanks een beschermend hekje en af en toe bezoek van mij (waarbij ik eventuele concurrenten verwijder), dan zijn het niet de bomen voor dit bos.

Tulpenboom doet het goed omdat hij hier, net als in Noord-Amerika, een opvolgersoort is: geen pionier op arme bodem, maar een soort die in eerste generatie licht bos goed opkomt en het uiteindelijk (na een eeuw of meer) aflegt tegen schaduwtolerante soorten zoals beuk of edelspar.

Dat komt overeen met het stadium van ons bos (en vele andere bossen in Nederland): rond 1900 geplant, een ruime halve eeuw nogal intensief geoogst, daarna meer in vrijheid doorgegroeid, maar wel met selectieve oogsten tussendoor. Net als de vogelkers is de tulpenboom een soort die in dit relatief jonge en lichte bos een optimale omgeving vindt: de bodem is rijk aan volume maar arm aan leven en er is een combinatie van voldoende licht en een beschermend bosklimaat.

Foto: de linde. De lengte is nauwelijks toegenomen, de bladeren zijn schaars en klein.