In maart dit jaar was ik op Curaçao en bezochten we Hofi Mango, een voormalige plantage waarvan suiker en rum het belangrijkste product waren (en slaven de belangrijkste producenten), maar waar ook mangobomen zijn aangeplant die tot op heden niet zijn gerooid.

Het resultaat is een vierhonderd jaar oud mangobos, ongetwijfeld een totaal onnatuurlijk verschijnsel, maar hier op Curaçao een van de mooiste bosplekken die er zijn. De oudste bomen zijn zo’n tweehonderd jaar oud.

Het voordeel van de ligging in een vallei is de beschutting tegen droge wind en de aanvoer van  vocht en nutriënten uit de omringende hellingen. Dat is gunstig als je een plantage wilt runnen. Het nadeel is dat je bij heftige regen ook snel overstromingen meemaakt. In 2024 heeft de plantage een heftige overstroming meegemaakt toen in enkele uren tijd 400 millimeter regen viel.

Elders op het landgoed spoelden bruggen en aangeplante bomen weg. Het mangobos bleef echter ongedeerd. In deze beekloop (die een deel van het jaar droog staat) is wel wat extra bodem weggespoeld en daardoor zie je juist hoe het komt dat het bos overeind bleef: de bomen zijn ondergronds volledig met elkaar verstrengeld.