Afwisseling van bos en weiland. Niet met een hek of een sloot ertussen, netjes langs de perceellijnen, maar natuurlijk ontstaan in de loop der eeuwen.
Foto: Lulupui-vallei in Roemenië. Bron: monbiot.com
Zulke landschappen kennen we uit Heidi-films, maar in Europa zijn ze bijna uitgestorven. Dat hebben we te danken aan de EU-landbouwsubsidies, die boeren betalen om hun land kaal te houden.
Heb je land en groeit er iets boven kniehoogte? Dan geen subsidie. Een landschap zoals hierboven in Roemenië barst van de zaken die niet overeenkomen met de Europese regels.
De nieuwe lidstaten van de EU hebben onder het communisme delen van hun oude landschap behouden. Vooral Roemenië, waar een onwaarschijnlijk groot deel van de Europese biodiversiteit te vinden is.
Maar daar beginnen landeigenaren nu te ontdekken dat ze hun bosjes en bossen moeten rooien en begraasd of gemaaid moeten houden: dat levert subsidie op. Voor bos heeft de EU daarentegen geen budget.
Betalen om bos te vernietigen en om te vormen tot ongebruikt grasland. Hoe achterlijk is dat?
