Zomereik zonder issues (foto: juli 2014). Staat op het veldje achter het Keetje, op 6m van een grauwe els.
Jonge eiken doen het in ons bos doorgaans niet goed. Maar deze wel en zijn buren ook. De onderste bladeren vertonen stippen, vraat en wat bruine randjes. Maar hij heeft wel vijf verdiepingen blad en nergens meeldauw.
Waarom hier wel? Krijgt hij meer stikstof dankzij de els? Of is de bodem hier rijker omdat we er periodiek maaien zonder de resten weg te harken?
Of zijn dit succesvolle jonge eikjes omdat ze afstammen van de grote dikke eik die er schuin boven staat en die het in tegenstelling tot zijn buren nog uitstekend doet? Goede genen dus?
Of is het omdat het op dit plekje (in een steil dal, beschut tegen wind en met weinig direct zonlicht maar veel indirect licht) lekker vochtig is?