We kennen in Nederland de linde uiterst goed: als er een koningskind wordt geboren, plant menige gemeente een lindeboom op het dorpsplein bij. De bloesem van de linde is bekend als bron van honing en als basis voor een lekkere … Lees meer
Meegenomen uit de Botanischer Garten Berlin: een paar bessen van de Oost-Aziatische wakel (jeneverbes). Hij groeit in Rusland, China, Korea en Japan in droge gebieden in de bergen en op zandgronden. Hij wordt 6 tot 10 meter hoog, in een … Lees meer
Van deze Amerikaanse lariks in de Botanischer Garten Berlin heb ik een paar ‘lariksappels’ van verschillende leeftijden meegenomen. Hij ziet er gezond, recht en lang uit en is in zijn heimat (de Rockies, grensstaten VS en Canada) een belangrijke bosbouwboom. Alle … Lees meer
Eind 2016 en in februari of maart 2017 hebben we ze als kleibal in de grond gepoot, in mei en juni kwamen ze uit de grond. En in augustus stonden ze er nog steeds: de walnoten en hickory’s. Opvallend: de … Lees meer
Straatbomen hebben het al niet makkelijk. In de woorden van Peter Wohlleben zijn ze de straatkinderen van het bomenrijk: alleen, kwetsbaar en geen lang leven beschoren. Maar het kan nog erger: je kunt ook een potboom zijn. Minder dan een … Lees meer
Een recente favoriet waarvan ik in de achtertuin de eerste besjes tot ontkieming heb gekregen: de Amoer-kurkeik (phellodendron amurense). Dit exemplaar trof ik in de Botanischer Garten Berlin. Aan de stam zie je dat deze boom geen winnaar is wat … Lees meer
Van deze joekel uit de Botanischer Garten Berlin heb ik een paar eikels meegenomen. Het is de Turkse eik (quercus cerris) een soort die in de Balkan veel voorkomt. De Turkse eik kan qua habitat nog een flinke slag naar het … Lees meer
Van deze Chinese hazelnoot (corylus chinensis) heb ik in de Botanischer Garten Berlin een handjevol noten geraapt en meegenomen. Het waren wel noten die er van najaar 2016 tot juli 2017 op de grond hebben gelegen, dus of ze nog … Lees meer
Discreet opgesteld in de Botanischer Garten Berlin trof ik deze Amerikaanse linde (tilia americana). Grote bladeren, ogenschijnlijk een snelle groei en neiging tot recht groeien. Dat klinkt bosbouwkundig niet slecht. Nog een reden om deze boom in je bos te … Lees meer
De carya cordiformis is eetbaar maar onsmakelijk bitter. Hij komt van nature bovendien alleen voor langs water of in moerassen. Dat maakt hem bepaald geen ideale kandidaat voor de Biesterije. Op het oog wel een soort die goed zaaghout produceren … Lees meer